Met een warme kop cacao zit ik op mijn balkon, omringd door het zachte ochtendzonnetje. De warmte van de cacao stroomt door mijn lichaam en ontspant me direct. Mijn zintuigen worden sterker, maar ook zachter. Het voelt alsof ik thuiskom in mezelf. Ik merk dat mijn lichaam mij uitnodigt om dieper in mijn vrouwelijkheid te zakken. Er is onrust, een subtiele ruis, die vraagt om aandacht – niet om weg te duwen, maar om liefdevol te worden onderzocht.
Met dat gevoel pak ik mijn kaartendeck, mijn gids naar innerlijke wijsheid, en stel de intentie: Wat wil mijn vrouwelijke ziel mij vandaag laten zien? Terwijl ik schud, springt een kaart eruit – De wereld vol liefde. Het beeld raakt me direct. De boodschap is helder: mijn ziel bloeit wanneer ik mezelf omring met liefdevolle steun. Mensen, energieën en momenten die resoneren met wie ik werkelijk ben.
Ik kijk naar de kaart en voel hoe een zachte innerlijke stem mij aanspreekt. Ze zegt:
“De essentie is liefde, Soraya. Zak dieper in je vertrouwen. Laat de onrust er gewoon zijn en wees nieuwsgierig. Er is geen haast. Het is helemaal oké.”
Ik adem diep in en laat de woorden binnenkomen. Het stemmetje heeft gelijk – alles mag er zijn, ook de ruis. Met die gedachte kijk ik om me heen en zie ik de schoonheid van het moment, precies zoals het is. Er ontstaat een diepe dankbaarheid voor dit simpele, maar krachtige inzicht: Liefde is altijd het anker, de plek waar ik naar terugkeer. Alles in het leven beweegt, zoals golven in een oceaan. Op en neer, rust en storm, en dat is helemaal goed.
Het is zo makkelijk om te verdwalen in oordeel, om te denken dat we moeten fixen, moeten oplossen. Maar wat als je in plaats daarvan vanuit liefde kijkt? Wat als je elke emotie, zelfs de ongemakkelijke, welkom heet en vraagt: Wat wil je mij vertellen?
Terwijl ik dieper incheck met mijn hart en ziel, voel ik hoe liefde zich verspreidt door mijn lichaam. Ik kijk naar mijn emoties, niet langer als obstakels, maar als gidsen. En in dat moment besef ik: liefde is de kern, het antwoord, de magneet die positiviteit aantrekt.
Kun jij jezelf de ruimte geven om alles er te laten zijn? Wat gebeurt er als je niet langer oordeelt, maar vanuit liefde kijkt naar wat zich in jou afspeelt? Misschien vind je wel die rust, die connectie, die zachtheid waar je zo naar verlangt. ❤️
Liefs,
Soraya Chianti
